NDT System - Aktualności

W dniu 8 listopada 2011 na Politechnice Opolskiej było uroczyste otwarcie "Muzeum Lamp Rentgenowskich". Otwarcie zbiegło się ze 110 rocznicą przyznania pierwszej Nagrody Nobla Wilhelmowi Rentgenowi. Zgodnie z wcześniejsza tradycją sprzed roku, uroczystość rozpoczęła się o godz. 16-tej. Z okazji otwarcia Muzeum Politechnika Opolska wydała okolicznościowy kalendarz ścienny z kolekcją lamp rentgenowskich. Właścicielem kolekcji jest dr Grzegorz Jezierski, który przez sześć lat zbierał lampy rentgenowskie medyczne, przemysłowe, dyfrakcyjne, stosowane w fluorescencji oraz całe aparaty rentgenowskie i inne eksponaty związane z promieniowaniem rentgenowskim. Jego obecna kolekcja liczy 1100 lamp z czego 727 eksponatów zostało przekazane do Muzeum Lamp Rentgenowskich.

» Link do galerii z otwarcia muzeum

» Historia tworzenia "Muzeum Lamp Rentgenowskich"

Rentgen Lampy rentgenowskie Badania nieniszczące RT

HISTORIA

"MUZEUM LAMP RENTGENOWSKICH"

PRZY POLITECHNICE OPOLSKIEJ

Początek zbierania lamp rentgenowskich miał miejsce w 2005 r., kiedy to w moim posiadaniu znalazły się przypadkowo dwie pierwsze lampy rentgenowskie od aparatu przemysłowego typu Super Liliput. Kolejne trzy lampy rentgenowskie (przekazane w całości zamiast samego okienka berylowego) przez Sławomira Jóźwiaka z firmy NDT System z Warszawy stanowiły niejako impuls do gromadzenia lamp rentgenowskich. Później przyszły cenne lampy z Uniwersytetu Opolskiego (Roman Szatanik) i Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach (Janusz Czuchryj). I tak się zaczęło. Powstawała "Kolekcja Lamp Rentgenowskich". Gromadzone lampy rentgenowskie były umieszczane na półkach, większe, cięższe kołpaki, głowice

Rys. 1. Początki "Kolekcji Lamp Rentgenowskich" (lata 2006-2007)

bezpośrednio na podłodze w garażu przy ul. Akacjowej 22 w Czarnowąsach k/Opola. Od samego początku zrodziła się koncepcja docelowego utworzenia "Muzeum Lamp Rentgenowskich" przy Politechnice Opolskiej, na co ówczesny rektor politechniki prof. dr hab. inż. Jerzy Skubis wyraził wstępną zgodę.

W 2007 r. kolekcja liczyła już 330 eksponatów. W dniu 31 lipca 2007 r. miało miejsce symboliczne otwarcie "Kolekcji Lamp Rentgenowskich", w którym wzięło udział wielu sympatyków a przede wszystkim ofiarodawców lamp. Warto w tym miejscu ich wymienić: Krzysztof Besztak, Leopold Besztak, Andrzej Białek, Tadeusz Ciesielski, Janusz Czuchryj, Józef Jeznach, Ewa i Sławomir Jóźwiakowie, Zbigniew Koziarski, Ryszard Mańka, Bernard Mryka, Paweł Mryka, Ryszard Pietrzak, Leszek Superczyński oraz Janusz Tarnawski.

Rys. 2. Symboliczne otwarcie "Kolekcji Lamp Rentgenowskich" 31.08.2007 r. (właściciel kolekcji ze Sławomirem Jóźwiakiem z NDT System – Warszawa) oraz grupa jego uczestników (niepełna)

Aczkolwiek początkowym zamiarem było gromadzenie samych lamp rentgenowskich, kołpaków, głowic czy kompletnych aparatów rentgenowskich, to z czasem zbiór zaczął powiększać się o inne obiekty, jak np. kolimatory oraz mierniki, detektory promieniowania rentgenowskiego, układy ogniskujące promieniowanie rentgenowskie, kamery rentgenowskie (ortikon, plumbicon, vidicon), rentgenowskie wzmacniacze obrazu, zespoły katodowe i anodowe (w tym anody stałe oraz wirujące), wyposażenie ochronne przed promieniowaniem rentgenowskim (okulary, rękawice, fartuchy) a także literaturę dotyczącą promieniowania rentgenowskiego. Dzięki życzliwości wielu kolegów z branży NDT zaczęły pojawiać się również aparaty gammagraficzne (bez źródeł) a także inne akcesoria związane z badaniami gammagraficznymi (kasety, wzorce) czy źródła promieniowania gamma (emanator radonu, czy farba radowa z Ra-226).

Eksponaty do muzeum pozyskuję wykorzystując osobiste kontakty, ale także zwracając się pocztą elektroniczną do różnych instytucji, producentów, czy osób prywatnych z prośbą o darowizny. Należy wyraźnie podkreślić, iż powyższa kolekcja powstaje tylko dzięki zrozumieniu oraz życzliwości wielu osób z kraju i z zagranicy. Bowiem eksponaty nie są kupowane a stanowią dary przekazywane nieodpłatnie. Do miłych niespodzianek należą przypadki, kiedy natrafiam na Polaków mieszkających za granicą (np. Beata Howard z firmy TruFocus, Viktor Jabłoński z firmy Profi-Dental, Józef Maj z Aragonne National Laboratory, Jozef Motor z firmy Teledyne Leeman Labs., Andrew J. Sobkiewicz z firmy I2S, Kris Kozaczek z firmy Moxtek czy Stanisław Piorek z firmy Thermo Fisher Scientific). Wśród ofiarodawców figurują 190 instytucje z Polski oraz 119 z zagranicy (z 21 państw nie tylko z Europy, ale również z USA, Japonii, Australii czy Zjednoczonych Emiratów Arabskich) czyli ogółem 309 instytucji – ofiarodawcy (samych osób jest 334). Wiele lamp, czy aparatów jest nadal jeszcze w drodze do muzeum. Na uwagę zasługuje również fakt, iż eksponaty pozyskuje często od osób prywatnych – na dzień dzisiejszy jest ich już 12. Także podczas różnych uroczystości czy spotkań ofiarodawcy osobiście przekazują mi eksponaty, jak to miało miejsce np. podczas Krajowej Konferencji Badań Nieniszczących w Sobiszewie w 2008 r. – lampa od Pani Bożeny łukaszewskiej z firmy Elana Pet w Toruniu, podczas spotkania "Wieczoru z Rentgenem" (patrz dalej) – lampa od pana Bernarda Mryka z firmy "Radiology Service" z Mikołowa, czy podczas Krajowej Konferencji Badań Radiograficznych w 2011 r. - rura próżniowa od betatronu od pana Jarosława Tadaja z Izby Celnej w Białymstoku oraz lampa rtg. od pana Janusza Czuchryja z Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach.

Należy wspomnieć, iż niekiedy pojawiają się też formalne trudności z pozyskiwaniem lamp rentgenowskich, co wynika z przepisów o gospodarce odpadami (zużyte, niesprawne lampy rtg są traktowane jako odpady, stąd też

Rys. 3. Przekazanie eksponatów do Muzeum podczas Krajowej Konferencji Badań Radiograficznych w 2011 r.: rury próżniowej z betatronu 6 MeV przez p. Jarosława Tadaja z Izby Celnej w Białymstoku oraz lampy rtg. przez p. Janusza Czuchryja z Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach

podlegają one utylizacji) a także z faktem, iż niektóre lampy zawierają okienko berylowe – beryl jako materiał toksyczny podlega wielu ograniczeniom (np. przepisy amerykańskie wymagają specjalnych zezwoleń na wywóz urządzeń zawierających beryl). Także obecne przepisy i normy dotyczące zarządzania środowiskiem, często narzucają wymóg recyklingu lamp rtg do producenta.

Problemem pozostaje zawsze ich odbiór, czyli przetransportowanie tych delikatnych nieraz eksponatów do Czarnowąs k/Opola. I tutaj także spotykam się z życzliwością wielu osób, które przewożą te eksponaty z kraju jak i z zagranicy. Nie sposób wymienić wszystkich osób przywożących lampy czy aparaty rentgenowskie, ale wymienić należy tych, którzy pomagali wielokrotnie: Wojciecha Gębskiego (Konin), Sławomira Jóźwiaka (Warszawa), Wojciecha Kalinę (Łódź), Krzysztofa Kallę (Katowice),

Rys. 4. Przesyłka kurierska lamp rentgenowskich z Australii (Australian X-ray Tubes Pty Ltd.) oraz załadowany samochód dr Jana Kulki (AGH) z transportem lamp z Wiednia (od prof. Wobrauschka)

Mirosława Karusika (Warszawa), Jana Króla (Opole), Tadeusza Morawskiego (Warszawa), Leszka Superczyńskiego (Opole) i Jerzego Śnieżka (Kraków). Znaczna część eksponatów dociera za pośrednictwem różnych firm kurierskich drogą lotniczą czy morską. Dla ciekawości podaję, iż przesyłka z japońskiej firmy Rigaku wysłana drogą morską, dotarła po dwóch miesiącach a oprócz ciekawych pięciu lamp rentgenowskich znajdowała się w niej również kartka a raczej wizytówka z życzeniami świątecznymi na Boże Narodzenie. Należy także zaznaczyć, iż zdarza się iż podczas transportu tych delikatnych (szklanych) eksponatów ma miejsce niestety ich uszkodzenie. Jest to zawsze moment stresujący, w szczególności gdy dotyczy unikalnych lamp rentgenowskich.

Rys. 5. Fragmenty uszkodzonych podczas transportu lamp rentgenowskich

W tym miejscu należy podkreślić, iż z transportem eksponatów, głównie z zagranicy związane są przede wszystkim istotne koszty (100÷300 euro), a w przypadku przesyłek spoza państw Unii Europejskiej, także koszty związane z cłem i odprawą celną. Wiele firm czy instytucji – ofiarodawców pokrywa te koszty. Do rzadkości należy fakt odmowy pokrycia kosztów transportu przez samego ofiarodawcę. Faktem pozostaje jednakże brak środków finansowych na powiększanie zbiorów, czego przykładem może być chociażby złożona niedawno oferta sprzedaży 50 unikalnych lamp rentgenowskich z kolekcji Jamesa F. Lee – twórcy i producenta lamp rentgenowskich z lat 1920 z Palo Alto (obecnie Menlo Park) Kalifornia. Wartość oferty wynosiła ok. 8000 $, jednakże doliczyć należałoby dodatkowe znaczne koszty transportu ze Stanów Zjednoczonych (Kalifornia) do Polski.

Aktualnie (listopad 2011 r.) kolekcja liczy ponad 1100 eksponatów, głównie lamp rentgenowskich oraz kenotronów (tj. lamp prostowniczych tzw. wentyli współpracujących z lampami rentgenowskimi). Ze względu na znaczącą ilość eksponatów (nie chodzi tutaj oczywiście o eksponaty stare, bardzo cenne, bo te znajdują się w innych muzeach, ale właśnie o ilość różnorodnych lamp rentgenowskich) jest to unikalna kolekcja, jedyna tego rodzaju na świecie. Ponieważ w pewnym momencie eksponaty nie mieściły się już w garażu, stąd część z nich wypełniała też inne pomieszczenia (piwnicę oraz strych) w budynku przy ul Akacjowej 22. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż swój nieoficjalny wkład w "Kolekcję Lamp Rentgenowskich" ma moja żona Stanisława. Otóż żona nie tylko akceptowała, że nasz wspólny dom zapełniał się w coraz większym stopniu lampami i aparatami rentgenowskimi, ale na swój sposób dbała o ofiarodawców i osoby wspierające, goszcząc ich najlepiej jak umie.

Warto podkreślić, iż dotychczas nie ma na świecie muzeum o tej nazwie, są muzea gdzie lampy rentgenowskie stanowią część ekspozycji, jak np. słynne Muzeum Roentgena w Niemczech – Remscheid-Lennep (od 1932 r.), jak również znane mi są:

a) prywatna kolekcja lamp rentgenowskich dr Zahi N. Hakima w Bejrucie (Liban),

b) prywatne kolekcje lamp elektronicznych z udziałem lamp rentgenowskich, jak np. kolekcja Udo Radtke w Bilefeld (Niemcy) czy Lamps & Tubes, a virtual museum - Georgio Basile w Nivelles (Belgia).

Jeśli chodzi o Polskę, to pojedyncze aparaty rentgenowskie są eksponowane w następujących muzeach:

Muzeum Techniki - Warszawa (aparaty nie są eksponowane, znajdują się w pomieszczeniach piwnicznych),
Muzeum aparatury radioterapeutycznej i radiologicznej, Zakład Fizyki Medycznej Centrum Onkologii – Warszawa; aparat rtg. wojskowy firmy Picker
Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego – Szreniawa k/Poznania; jeden aparat rtg. z 1920 r.,
Muzeum Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego (m.in. jeden aparat rentgenowski firmy F. Walkowski z 1942 r.),
Muzeum Uniwersytetu Medycznego – Poznań; 3 aparaty rtg., kilka lamp,
Muzeum Techniki Przemysłu i Rzemiosła – Częstochowa; aparaty rtg. w tym firmy CGR Paryż 1920 r.,
Skansen Mariana Gancarskiego – Wambierzyce; jeden stary aparat rtg.?
Muzeum Obrony Wybrzeża – Hel; sala rtg.

Ponadto, z tego co mi wiadomo znajdują się w Polsce dwie bardzo stare lampy rtg., tj. jedna typu jonowego z regulatorem próżni (brak oznaczeń) na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego (u prof. dr hab. Wiesława Lasochy) oraz druga "Gross 32700 Media Elektronen-Rohre nach Prof. dr Goetza" na Wydziale Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej Politechniki Gdańskiej (u prof. dar hab. Jana Godlewskiego). Ze względu na ich unikalność, przedstawiono je na rys. 6. Dla ścisłości należy także zaznaczyć, iż kilka lamp rentgenowskich oraz kenotronów znajduje się także w Muzeum Energetyki, znajdującym się przy Elektrowni Łaziska.

Rys. 6. Jonowa lampa rentgenowska na Uniwersytecie Jagiellońskim (z lewej) oraz próżniowa lampa rentgenowska na Politechnice Gdańskiej (z prawej)

Stosunkowo późno, bo dopiero z dniem 1 lutego 2010 r. została uruchomiona strona internetowa, autorstwa Krzysztofa Besztaka: www.xraylamp.webd.pl, która cieszy się olbrzymim zainteresowaniem. Dość powiedzieć, iż za okres 20 miesięcy odnotowano ponad 47 000 wizyt na tej stronie (ostatnio miesięcznie ok. 3000). Oprócz informacji czy zdjęć dotyczących bezpośrednio samej kolekcji (galeria i ciekawostki), na stronie tej znajdują się także informacje dotyczące promieniowania rentgenowskiego w ogólności, jego zastosowań, historii i innych nowinek technicznych – stąd też strona ta ma także charakter edukacyjny, co wielokrotnie podkreślane jest w opiniach użytkowników tej strony. Należy podkreślić, iż dzięki tej stronie wśród ofiarodawców pojawiają się coraz częściej osoby prywatne, które same zwracają się z propozycją przekazania eksponatów. O atrakcyjności tej strony świadczyć mogą liczne linki do niej umieszczane na stronach internetowych różnych organizacji czy instytucji, głównie amerykańskich, jak np.:

http://www.kabdental.com/dental-equipment/x-ray-intraoral/museum-of-roentgen.htm

http://www.x-ray-optics.de/index.php?option=com_content&view=article&id=75&Itemid=85&lang=en

http://www.rfcafe.com/references/technical-museums.htm

http://xrayweb.chem.ou.edu/notes/xray.html

http://www.technik-museum.ch/linkus.asp

http://www.xtal.iqfr.csic.es/Cristalografia/parte_02.html

http://www.lampes-et-tubes.info/links.htm

http://www.cromwell-intl.com/3d/xray/film.html

http://www.impactscan.org/links.htm

http://xray.chem.wisc.edu/SHARE1/www/Resources.html

http://www.vetxray.com/dyncat.cfm?catid=1435

http://www.tubecollectors.org/links.htm

http://www.lnu.edu.ua/Subdivisions/relra/page7e.html

http://www.allee-radiologie.de/nuetzliche_links.php

http://www.engin.umich.edu/class/ners580/ners-bioe_481/lectures/481_lecture11-01.html

oraz na wielu stronach wikipedii.

Na temat aktualnej "Kolekcji Lamp Rentgenowskich" ukazało się wiele artykułów w specjalistycznych czasopismach w kraju i zagranicą. Z tych ostatnich wymienić należy:

Przegląd Techniczny 26/20908,
Energia 6/2009,
NDT Welding Bulletin, (Czech Society for Nondestructive Testing) nr 4/2009
Crystallography News, British Crystallographic Association, Issue No. 112, Marzec 2010,
Biuletyn Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach, nr 1/2011
Physic World Archive (Volume 24) , marzec 2011

http://www.rt-image.com/Through_the_Years_X_ray_tube_museum_captures_changes_over_time/content=AFE6CD78-B791-B995-01228C030BE4706C

http://www.bshr.org.uk/032%20BSHR%20Journal%2032%20November%202010.pdf

http://www.ndt-ed.org/EducationResources/CommunityCollege/Radiography/EquipmentMaterials/xrayGenerators.htm

http://mag.digitalpc.co.uk/Olive/ODE/physicsworld/LandingPage/LandingPage.aspx?href=UEhZU1dvZGUvMjAxMS8wMS8wMQ..&pageno=NQ..&entity=QXIwMDUwMw..&view=ZW50aXR5

Rys. 7. Wybrane fragmenty "Kolekcji Lamp Rentgenowskich"

Niezależnie od powyższego sam napisałem kilka artykułów na temat lamp rentgenowskich i ich kolekcji, a to:

1) Diagnostyka Obrazowa 3/2008; "Kolekcja lamp rentgenowskich",

2) Elektronika dla wszystkich 5/2009 i 6/2009; "Lampy rentgenowskie. Krótki przegląd konstrukcji i zastosowań",

3) Postępy Techniki Jądrowej 3/2009; "Lampy rentgenowskie. Krótki przegląd konstrukcji i zastosowań",

4) Biuletyn Spawalnictwa 2/2009; "Lampy rentgenowskie. Krótki przegląd konstrukcji i zastosowań",

5) Postępy Fizyki 5/2010; "Lampy rentgenowskie. Krótki przegląd konstrukcji i zastosowań".

W połowie 2008 r. została opracowana płyta DVD z prezentacją wybranych lamp rentgenowskich (zdjęcia wykonał K. Besztak natomiast opracowanie graficzne Andrzej Gibek). W dniu 19 grudnia 2008 r. w telewizyjnym Teleexpressie przedstawiono "Kolekcję Lamp Rentgenowskich", a w wiadomościach lokalnej telewizji opolskiej bogatszy program na jej temat.

Rys. 8. Kompletne aparaty rentgenowskie: z lewej aparat medyczny z 1943 r. polskiej produkcji Warsztat Elektromechaniczny – Czesław Skirucha, z prawej na przednim planie aparat medyczny, wojskowy firmy Picker – X-ray (USA), w tyle aparat do dyfrakcji rentgenowskiej

Lampy rentgenowskie wchodzące w skład kolekcji pochodzą od następujących producentów: AEG, Amptek, ARL, AXT, Bede Scientific Instruments, Brand X-ray, Bruker AXS, C.E.I., CGR, Chirana, C.H.F. Müller, Comet, Dunlee, EA, Eimac, Eureka, General Electric, Golden Engineering, Hamamatsu, Horiba, I.A.E., Ital Structures, Kailong, Lohmann, Machlett, Meta, Moxtek, MU Incorporated, Nago, Neutron Division, Nonius, Oxford Instruments, PANalytical, Petrick, Philips, Phönix, Prevac, Rigaku, Ritter, Rörix, RTW, SANDT, Scandiflash, Seifert, Shimadzu, Siemens, SPECS Scientific Instruments, STOE, Superior X-RAY Tube, Svetlana, TEL-Atomic, Telefunken, Thales, ThermoFischer Scientific, Thomson, Toshiba, Trophy, TruFocus, Varian, Yxlon, X-TECH.

Część z tych producentów lamp już nie funkcjonuje na obecnym rynku, inne uległy przekształceniom. Większość z lamp to lampy powojenne, głównie szklane. Nowsze czy współczesne lampy to najczęściej lampy metalowo-ceramiczne. Oczywiście wiele z tych lamp powtarza się w kolekcji, wiele lamp jest niewiadomego pochodzenia. W ostatnich latach pojawiają się coraz częściej lampy rentgenowskie rozbieralne, stąd też w kolekcji znajdują się wymienialne elementy czy zespoły tych lamp.

Jeśli chodzi o zastosowania promieniowania rentgenowskiego, to można wyróżnić cztery główne grupy lamp rentgenowskich, różniące się konstrukcją i budową. A więc są to lampy do dyfrakcji rentgenowskiej, lampy przemysłowe (do badań nieniszczących, pomiarów grubości, security, kontroli żywności i innych produktów czy wyrobów, lampy medyczne oraz lampy do fluorescencji rentgenowskiej. Wśród lamp medycznych oprócz typowych lamp diagnostycznych, znajdują się lampy terapeutyczne, stomatologiczne, lampy do mammografii a także od tomografów komputerowych.
Za najciekawsze lampy rentgenowskie w zbiorze uważam lampy: LCM-B (Machlett Laboratories, Inc.), SRT 2 Coolidge Tube (General Electric) oraz wiele nie produkowanych już lamp do fluorescencji rentgenowskiej (XRF) (TruFocus). Również do rzadkości należą lampy przemysłowe z wydłużoną anodą np. AEG 150/3, AEG150/2 (AEG). Najmniejsze (gabarytowo) lampy w kolekcji to lampa Cool-X (Amptek) oraz lampa z firmy (ThermoFischer Scientific), z kolei największe to lampa szklana na 400 kV (Comet) oraz metalowo-ceramiczna na 450 kV (Thales).

Zdarza się, iż ofiarodawcy przekazują całe aparaty czy głowice rentgenowskie. Jeśli są one stare, cenne, również pozostają w kolekcji, w innym przypadku, szczególnie jeśli się powtarzają, wyjmowane są z nich lampy rentgenowskie. Przykładem może być np. kompletny wojskowy aparat rentgenowski produkcji amerykańskiej firmy Picker, używany niegdyś przez US Army w warunkach pola walki a przeznaczony głównie do zlokalizowania odłamków w ciele rannego na polu walki żołnierza, czy też aparat wyprodukowany w Polsce w 1943 r. w Warszawie przez firmę Warsztat Elektromechaniczny – Czesław Skirucha. Ale również wiele współczesnych aparatów przemysłowych czy medycznych znajduje się w kolekcji. Sam demontaż głowic czy kołpaków zajmuje trochę czasu i wymaga szczególnej ostrożności ze względu na obecność w nich oleju transformatorowego. Przy tych pracach pomaga mi Krzysztof Besztak, który dokonał rozbiórki wielu głowic i kołpaków.

Jeśli chodzi o producentów lamp rentgenowskich, których na świecie nie ma aż tak wielu, to nie należy ich w żadnym przypadku kojarzyć z producentami sprzętu rentgenowskiego (aparatów), których jest już znacznie więcej. Polska nigdy nie była producentem lamp rentgenowskich, natomiast produkuje medyczne aparaty rentgenowskie w Fabryce Aparatury Rentgenowskiej i Urządzeń Medycznych "Farum S.A." w Warszawie. Niemniej zdarzało się, iż w ubiegłych latach wykonywano na potrzeby nauki pojedyncze egzemplarze lamp rentgenowskich (głównie do celów fluorescencji rentgenowskiej) w dawnych zakładach "Lamina" w Piasecznie, jak również obecnie w "Instytucie Problemów Jądrowych" wytwarzana jest tzw. igła fotonowa do brachyterapii, która nie jest niczym innym, jak miniaturową lampą rentgenowską z wydłużoną anodą. Na uwagę zasługuje natomiast fakt, iż polska firma "Prevac sp. z o.o." (Rogów k/Wodzisławia) specjalizująca się w produkcji unikalnej aparatury dla techniki próżniowej jest jednym z nielicznych na świecie producentów rozbieralnych lamp rentgenowskich stosowanych w badaniach XPS

Rys. 9. Fragmenty kolekcji fotografii artystycznych. Na zdjęciu z prawej rektor Politechniki Opolskiej prof. dr hab. .inż. Jerzy Skubis, w środku właściciel kolekcji oraz wiceprezes Polskiej Akademii Nauk prof. dr hab. inż. Władysław Włosiński

Uzupełnieniem kolekcji lamp rentgenowskich są fotografie artystyczne kwiatów, muszli, ryb itp. wykonane przy użyciu promieniowania rentgenowskiego przez: David Arky (USA), Peter Dezeley (Wielka Brytania), Don Dudenbostel (USA), Bert Myers (USA), Werner Schuster (Austria), Joanna Stoga (Polska), Thad Thomas (USA), Chris Thorn (Wielka Brytania) i Nick Veasey (Wielka Brytania), Leslie Wright (Wielka Brytania) oraz polskiej artystki z Wrocławia Joanny Stoga. Fotografie te otrzymuję oczywiście bezpłatnie bez oprawy – ramy są wykonywane na miejscu.

Pod koniec maja 2010 r. w Czarnowąsach miała miejsce powódź, wskutek której ucierpiała również "Kolekcja Lamp rentgenowskich". Aczkolwiek udało się wcześniej wynieść większość zagrożonych wodą drobnych eksponatów, to ciężkie aparaty rentgenowskie pozostawione w garażu (w tym sprawne aparaty mammograficzny oraz pantograficzny do stomatologii) zostały uszkodzone wskutek podlania wodą. Niemal natychmiast po powodzi aparaty te zostały przewiezione na Politechnikę Opolską. I w tym momencie znów spotkałem się z życzliwością wielu osób wspierających tę kolekcję, które oferowały swą pomoc, a w szczególności ze strony Politechniki Opolskiej.

Rys. 10. Powódź w Czarnowąsach – maj 2010 r. U góry widoczne lampy przeniesione do salonu, na schody. W dole widoczne zalanie garażu (do 40 cm)

"Kolekcję Lamp Rentgenowskich" często odwiedzali studenci naszych uczelni (Uniwersytet Opolski i Politechnika Opolska), jak również osoby związane z wykorzystaniem promieniowania rentgenowskiego. M.in. 26 czerwca 2008 r. kolekcję zwiedziła grupa fizyków (ok. 50 osób) – uczestników VIII zjazdu fizyków-eksperymentatorów w Opolu, niemal z całej Polski. Także podczas tegorocznej "Nocy Muzeów" w Opolu, która miła miejsce 20 maja, kolekcję odwiedziło kilka osób, w tym wielu niezawodnych kolegów.

To, co sprawiało mi ogromną radość w tworzeniu tej kolekcji to przesyłane bardzo często entuzjastyczne opinie, wyrazy zachwytu, gratulacje czy życzenia sukcesów w pozyskiwaniu lamp i tworzeniu Muzeum Lamp Rentgenowskich od osób przecież mi nieznanych. Przykładem może być e-mailowa odpowiedź dr Maggi Loubser z Uniwersytetu w Pretorii w Południowej Afryce, która pisze, iż nie może po prostu doczekać się spotkania ze studentami, by pokazać im zdjęcia z kolekcji lamp rentgenowskich, czy e-mail od polskiego naukowca prof. Józefa Maja, ze słynnego amerykańskiego Argonne National Laboratory, który pisze m.in.: "Przyznam, że nie widziałem jeszcze tak wspaniałej kolekcji, pomimo że mam z X-ray do czynienia na co dzień…. Foto pańskiej kolekcji umieszczę na tablicy z posterami w naszym X-ray Science Division jeśli Pan pozwoli. Amerykańskie Stowarzyszenie Kolekcjonerów Lamp Elektronicznych (Tube Collectors Association) zakończyło swój e-mail "Profesor Rentgen gdziekolwiek on jest byłby zadowolony". Z kolei prof. Fernande D. Rochon z Uniwersytetu Quebec w Montrealu, który jak pisze nie posiada żadnych starych lamp rentgenowskich i w zamian za nie, przysłał zeskanowaną kopię listu Rentgena z 1896 r., którą on sam otrzymał na spotkaniu w Montrealu w 1995 r. z okazji 100 rocznicy odkrycia promieni rentgenowskich. Z innymi opiniami na temat kolekcji lamp rentgenowskich można zapoznać się na stronie internetowej.

Niezależnie od powyższego, korespondencja w sprawie zbierania lamp rentgenowskich dostarcza mi też dodatkowej cennej wiedzy na ich temat. Zdarza się, iż otrzymuję dodatkowe informacje, bądź sprostowania dotyczące opisu lamp zamieszczonych na mojej stronie internetowej. Z wieloma ludźmi prowadzę systematyczną korespondencję na temat lamp rentgenowskich źródeł promieniowania rentgenowskiego.

Do ciekawych wydarzeń, jakie miały miejsce w dotychczasowej siedzibie Kolekcji zaliczyć należy "Wieczór z Rentgenem" w dniu 8 listopada 2010 r. nawiązujący do historycznej daty odkrycia przez Wilhelma Rentgena nieznanych promieni X. Na uroczystość tę zjechało się liczne grono ofiarodawców, sympatyków i osób wspierających (z Warszawy, Wrocławia, Katowic, Mikołowa, Konina). Sama uroczystość z udziałem władz Politechniki Opolskiej (rektor – prof. dr hab. inż. Jerzy Skubis oraz prorektor ds. nauki – prof. dr hab. inż. Marek Tukiendorf) odbyła się pod patronatem Konsula Republiki Federalnej Niemiec w Opolu – pana Peter Eck. Nawet przeglądarka GOOGLE po raz pierwszy odnotowała w tym dniu tę historyczną datę rocznicową w "radiograficzny sposób" .

Rys. 11. "Radiograficzny widok" z przeglądarki GOOGLE

W uroczystości tej uczestniczyło ogółem 37 osób, a także liczna grupa studentów z Politechniki Opolskiej. Obecna była również lokalna prasa opolska, co znalazło odzwierciedlenie nazajutrz w prasie. Po przywitaniu gości przez gospodarza – właściciela kolekcji, głos zabrał rektor Politechniki Opolskiej, który przestawił plany związane z powołaniem Muzeum Lamp Rentgenowskich przy Politechnice Opolskie. Następnie głos zabrał konsul Republiki Federalnej Niemiec, który był mile zaskoczony inicjatywą tego spotkania. Oficjalną część zakończył ciekawy referat Krzysztofa Besztaka, przedstawiający postać Wilhelma Rentgena nie tylko jako wielkiego odkrywcy ale przede wszystkim jako wielkiego człowieka i patriotę. Następnie odbyło się zwiedzanie kolekcji i nieoficjalne rozmowy przy poczęstunku, sponsorowanym przez Politechnikę Opolską. Mimo, że niektórzy uczestnicy spotkania musieli wracać w tym samym dniu do swoich domów, spotkanie to już w węższym gronie trwało do późnych godzin nocnych.

Na drugi dzień, tj. 9 listopada w lokalnej opolskiej telewizji miał miejsce popularny program prowadzony przez red. Leszka Myczkę pt: "Wszystko Jasne" z moim udziałem, a nawiązujący do "Wieczoru z Rentgenem". Odzewem tego wyjątkowego spotkania były także 3 audycje radiowe, opracowane przez redaktor Ewelinę Rusin-Różycką z radia Opole: 09.12 - audycja "Rentgen" , 20.12 - audycja "Kolekcja lamp" i 03.01.2011 - audycja "Muzeum Lamp".

O zainteresowaniu konsulatu Republiki Federalnej Niemiec w Opolu ideą utworzenia "Muzeum Lamp Rentgenowskich" przy Politechnice Opolskiej świadczyć może informacja zamieszczona na stronie internetowej konsulatu:

http://www.oppeln.diplo.de/Vertretung/oppeln/de/07__Aktuelles/Roentgen__Museum/Roentgen__Museum__seite.html

Rys. 12. Zdjęcia z uroczystości "Wieczór z Rentgenem" – 8 listopad 2010

W związku z wcześniejszą decyzją senatu Politechniki Opolskiej o utworzeniu "Muzeum Politechniki Opolskiej" w ramach obchodu 45-lecia tejże uczelni w 2010 r., rozpoczęto adaptacje pomieszczeń przeznaczonych na Muzeum z lokalizowanych na terenie II Kampusu, tj. przy ulicy Prószkowskiej 76 (budynek Nr 5). W dniu 29 kwietnia 2011 r. pomiędzy właścicielem "Kolekcji Lamp Rentgenowskich" a Politechniką Opolską została podpisana "Umowa Użyczenia" zgodnie z którą dotychczasowy właściciel użycza swój zbiór (na okres 25 lat) Politechnice Opolskiej z przeznaczeniem na stałą ekspozycję muzealną pod szyldem "Muzeum Lamp Rentgenowskich". Umowa życzenia (nie darowizny) daje gwarancję, że Politechnika Opolska przez okres 25 lat będzie eksponować unikalną kolekcję lamp rentgenowskich. Kolekcja ta stanowić będzie także cenną pomoc naukowo-dydaktyczną dla tejże uczelni, chociażby w ramach prowadzonego przedmiotu "Historia Techniki", gdzie studenci będą mogli naocznie prześledzić rozwój lamp rentgenowskich.

Rys. 13. Widok zewnętrzny budynku Politechniki Opolskiej w którym mieścić się będzie Muzeum Lamp Rentgenowskich oraz widok jednej z sal wystawowych

W dniu 21 września miał miejsce pierwszy transport eksponatów (29 aparatów bądź cięższych ich elementów) z Czarnowąs na Politechnikę do pomieszczeń Muzeum. Następnego dnia, tj. 22 września w TVP Opole programie "Kurier Opolski" przedstawiono kilkuminutowy program o tworzeniu Muzeum Lamp Rentgenowskich na Politechnice Opolskiej. W okresie pomiędzy 17 a 29 października miał miejsce codzienny transport eksponatów samochodem osobowym z dotychczasowej lokalizacji w Czarnowąsach na teren Muzeum, przy czym w dniu 21 października wykonano dodatkowo 2 dwa transporty samochodem dostawczym politechniki. Zaczęło się mozolne układanie eksponatów; należało bowiem dostosować do dopuszczalnego obciążenia szklanych półek właściwe ułożenie poszczególnych nieraz ciężkich eksponatów zarówno pod kątem ich przeznaczenia, typów itp. Ogółem przewiedziono do Muzeum 731 niepowtarzalnych eksponatów.

Kolekcja lamp rentgenowskich aktualnie wypełnia jedną dużą salę o powierzchni 95 m². Całość ekspozycji podzielono na następujące działy:

1) Zbiór lamp i aparatów rentgenowskich stosowanych w medycynie,

2) Zbiór lamp i aparatów rentgenowskich stosowanych w przemyśle,

3) Zbiór lamp i aparatów rentgenowskich stosowanych w dyfrakcji,

4) Zbiór lamp i aparatów rentgenowskich stosowanych w fluorescencji,

5) Eksponaty związane z detekcją promieniowania rentgenowskiego,

6) Eksponaty związane z ochroną przed promieniowaniem rentgenowskim,

7) Rentgenowskie wzmacniacze obrazu, kamery i in.

8) Elementy akceleratorów cząstek: akceleratora liniowego oraz betatronu,

9) Kolekcja artystycznych fotografii rentgenowskich.

Rys. 14. Wybrane eksponaty w Muzeum Lamp Rentgenowskich

Uroczystość oficjalnego otwarcia "Muzeum Lamp Rentgenowskich" na Politechnice Opolskiej miała miejsce 8 listopada 2011 r., w ramach obchodów 45–lecia uczelni, co zbiegło się ze 110 rocznicą przyznania pierwszej Nagrody Nobla właśnie Wilhelmowi Rentgenowi. Zgodnie z wcześniejszą tradycją sprzed roku (patrz "Wieczór z Rentgenem") uroczystość rozpoczęła się godz.16-tej zgodnie z programem:

Wystąpienie rektora Politechniki Opolskiej prof. Jerzego Skubisa
Wilhelm Rentgen i jego odkrycie – Andrzej Czernik, dyrektor Teatru Eko Studio
Jak powstawała kolekcja lamp rentgenowskich? – dr inż. Grzegorz Jezierski, właściciel kolekcji
Początki opolskiej uczelni technicznej w dokumentach i fotografii – Ekspozycja
Wernisaż wystawy fotografii Joanny Stogi wykonanych techniką rentgenowską
Zwiedzanie Muzeum Politechniki Opolskiej
Poczęstunek.

Rys. 15. Zdjęcia z uroczystości otwarcia Muzeum Lamp Rentgenowskich w dniu 8 listopada 2011 r.

Z okazji otwarcia Muzeum Politechnika Opolska wydała okolicznościowy kalendarz ścienny z kolekcją lamp rentgenowskich (na każdy miesiąc inna lampa). Autorem zdjęć w kalendarzu jest Sławoj Dubiel, projekt kalendarza powstał w Dziale Promocji i Kultury Politechniki Opolskiej.

Rys. 16. Zdjęcia z uroczystości otwarcia Muzeum Lamp Rentgenowskich w dniu 8 listopada 2011 r.

Na uroczystość otwarcia Muzeum przybyło ponad 100 gości, przede wszystkim z Opola, ale również z Warszawy, Katowic, Gliwic, Krakowa, Wrocławia, Mikołowa a nawet Szczecina. Oprócz licznych przedstawicieli uczelni opolskiej byli to głównie ofiarodawcy eksponatów. Nie zabrakło także przedstawicieli lokalnych władz m.in. obecny był wicewojewoda opolski. Podczas tej uroczystości przekazano kolejne eksponaty do Muzeum, m.in. specjalnie wykonane na tę okoliczność stanowisko do demonstracji promieni X (przekazane przez p. Ryszarda Mańkę z Energomontaż-Południe z Katowic). Niestety ze względu na wyjątkowe warunki nie uruchomiono tego stanowiska podczas tej uroczystości.

Następnego dnia, tj. 9 listopada informacja o otwarciu Muzeum Lamp rentgenowskich ukazała się zarówno w prasie lokalnej (Gazeta Wyborcza, Nowa Trybuna Opolska) jak i w lokalnym programie telewizyjnym, a 10 listopada krótka informacja w Teleexpressie. 19 listopada Radio Opole nadało audycję radiową Górniaka pt:

Już w kilka dni po otwarciu Muzeum zgłaszały się grupy, w tym grupy szkolne a także pojedyncze osoby zainteresowane nietypową kolekcją lamp rentgenowskich. 14 listopada w Pałacu Staszica w Warszawie miała miejsce konferencja nt. "Historii Badań Radiacyjnych w Polsce", gdzie miałam okazję przedstawić w formie prezentacji "Muzeum Lamp Rentgenowskich". Prezentacja ta wzbudziła żywe zainteresowanie ze strony uczestników konferencji.

W dalszej działalności Muzeum przewiduje się zgodnie z wcześniejszą tradycją utrzymywać coroczne spotkania w dniu 8 listopada pt; "Wieczór z Rentgenem".

W najbliższych planach figuruje jeszcze wiele możliwości pozyskania unikalnych eksponatów, jak chociażby ten wojskowy mobilny aparat przemysłowy firmy Picker (USA) Z 1942 r. (jedyny chyba w Europie) który znajduje się w firmie Newag w Nowym Sączu, pokazany na rys.17.

Rys. 17. Wygląd zewnętrzny wojskowego mobilnego aparatu przemysłowego firmy Picker

Opole 02. 12. 2011 r.

Opracował dr inż. Grzegorz Jezierski